Een auto of motor zie ik vooral als een vervoermiddel. Schoon of vies staat laag op m’n prioriteitenlijst, tot een bepaald moment. Dan ‘gooi’ ik de auto even door de wasstraat en m’n motor wil ik nog wel eens meepakken als ik toch een keer de hogedrukspuit in m’n handen heb voor iets anders.

Bij m’n bus is het toch iets anders. Aan de ene kant is het ook maar echt een vervoersmiddel en zolang ie goed rijd is het prima. Aan de andere kant hoort het ook bij mij als ondernemer. Daarom heb ik de buitenkant ook laten bestickeren. Hier krijg ik regelmatig complimenten op straat over, of mensen die even een praatje komen maken over wat ik doe.

Na het slechte weer was ie naar mijn standaard wel echt te vies, dus hoppakee, de tuinslang en een sopje, een beetje tijd en energie en hij ziet er weer mooi uit. Tijdens het wassen sta je dan met je neus erop. Elk plekje bekijk je en geef je aandacht, maak je schoon. Een keer extra afspoelen en op sommige plekken extra met de spons. Aan het einde even het eindresultaat bewonderen en ervan genieten dat ie weer schoon is.

Je kan een mooie parallel trekken met werkprocessen of je eigen persoonlijke ontwikkeling. Het helpt om er ook eens met je neus bovenop te gaan zitten en elk deel los te bekijken. Is het schoon (doet het wat het moet doen, heeft het nut), kom ik roestplekjes tegen (hey dit is nieuw, misschien moet ik hier eens iets mee), onverwachte plekjes (hier heeft iemand iets weggemoffeld, hier nemen we een shortcut, hier ben ik met symptoombestrijding bezig) of je ontdekt simpelweg iets nieuws (hey een klepje, hey een uitdaging, ah zo werkt dat dus voor mij).

Een valkuil hierin is met je neus erop blijven zitten. Het gevaar daarvan is dat je teveel met (onbelangrijke) details bezig bent. Letterlijk en figuurlijk een stap terugnemen is essentieel. Op ‘normale’ afstand kan je er best achter komen dat dat ene detail eigenlijk helemaal niet opvalt. Of als je het niet weet zie je het niet. De juiste link leggen met prioriteiten helpt dan ook. Is het iets om nu op te lossen, of is het iets voor ooit. Als je het laat liggen, gaat het dan mis?

Alleen al jezelf of je organisatie de vragen stellen zonder het antwoord te weten en soms zonder antwoord te verwachten, kan je verder brengen. Niet alleen heb je dan je zaakjes op orde, maar heb je ook nog eens het de aandacht gegeven die passend is voor dat moment. Ik geloof erin dat de energie die je er dan in hebt gestopt er weer op een ander moment uitkomt!