Bij zoiets heb je altijd een keuze die je kan of hebt te maken. Je kan gaan exploderen, de bouwmarkt accuut bellen, stennis maken, vloeken over dat het ook nooit goed gaan met bestellingen, of gelijk alle problemen met pakketdiensten erbij halen. En je kan ook de rust bewaren, checken wat er aan de hand is, kijken naar de feiten. Je mist iets cruciaals, het lijkt erop dat het niet geleverd is en dat kan opgelost worden.

Hou je focus op zo’n moment dat er iets onverwachts gebeurt, op die emotie, dan kan je potentieel verzuipen. Je zet jezelf vast in je gedachten. Het helpt dan om samen met iemand even te kijken naar wat er echt aan de hand is, welke emoties spelen er mee en zijn die helpend, wat zijn de feiten. Ontrafelen van de situatie of het probleem, meer bewust worden van je eigen gedrag of reacties. Vanuit daar wordt het makkelijker om weer vooruit te kijken, om een stap te zetten.

Ervaring kan ook een rol meespelen. In dit geval had ik zo’n vermoeden dat de zaag juist ergens tussen was gestopt, zodat ie niet zou beschadigen of zoek zou raken. Zoiets soortgelijks heb ik al eens eerder meegemaakt. Dus ik ben rustig gebleven en dat ook richting klant gezegd.

5 uur later…. is de zaag inderdaad boven water gekomen en zat ie dus wel in de levering erbij.

Nu kan dit heel simpel en logisch overkomen, maar stel je maar eens voor. Jij bent die klant, je hebt net een appartement gekocht wat je graag heel mooi wil krijgen maar je hebt ook geen ervaring met verbouwen. Een huis verbouwen is een van de grote dingen in het leven die veel mensen stress geven. Een jaar geleden woonde je nog samen en is je relatie uitgegaan, waar je gedachten af en toe ook nog naartoe gaan. Dan kan het dus aardig opstapelen.

Vanaf een afstandje ziet het er vaak makkelijk uit, maar zit je er zelf in, kan het behoorlijk overweldigend zijn. Dat is precies waarom het fijn is met een objectief iemand te kijken!